(ابوطالب و ماشین تکفیر جهّال)
روز هفتم ماه مبارک رمضان ، سالروز وفات حضرت ابوطالب عموی بزرگوار رسول خدا وپدر عظیم الشان امیر المؤ منین سلام الله علیهم اجمعین است ، بزرگ شخصیتی که حامل مقام وصایت ، مظهر نور عظمت الهی ، یارو یاور بزرگ رسول صلی الله علیه وآله وسلم دین خدا بود.
بزرگ موحدی که در بالاترین درجات ومراتب توحید وایمان وقرب به خدای تعالی قرار داشت . ارجمند رجا الهی که شخصیت مظلوم او مورد بی مهری وظلم واقع گشته وکمتر مورد توجه قرار گرفته است.
مقام وموقعیت وجودی حضرت ابوطالب علیه السلام در عالم تکوین از علو ومرتبتی بس عظیم برخوردار است . وجود مقدس آن حضرت بنابر مشیت خداوند متعال ، محل تجلی نور عظمت عالم ربوبی قرار گرفته وحامل نور الهی بود.
حضرت ابوطالب با این جلالت وعزت متأ سفانه بعضاً مورد پرسش بودند که آیا معتقد و مؤمن به وحدانیت حق تعالی ورسالت رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بود یا نه ؟ که این فقط از شدت مظلومیت ایشان است وبس وآیا این مظلومیت نیست که به ایمان آن بزرگواری که از خطرات روزگار وتوطئه های دشمنان نهراسید و با جسارت وشجاعت ناشی از خلوص نیت تا آخر عمر از پیغمبر خدا پشتیبانی کرد ودر اصل یگانه حامی وکفیل پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بود شک کرد ؟
او که به محمد پسر عبدالله همواره می گفت : (( برو پسر برادرم و هر چه دوست می داری بگو ، به خدا سوگند تو را در هیچ پیشامدی وا نمیگذارم.)) چگونه می توان در اعتقادات و ایمان وی تردید کرد؟
از حضرت باقر علیه السلام روایت شده است : ((اگر ایمان ابوطالب را در یک کفةترازو وایمان تمام مردم را در کفة دیگر گذارند ، ایمان او سنگین تر خواهد بود .))
در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام از اجداد طاهرینش علیم السلام نقل می فرمایند که روزی امیر المؤمنین غلی علیه السلام در (( رحبه )) با مردم نشسته بودند ، مردی برخاست و( طبق عقیده غلط ومغرضانه خود) گفت : یا امیرالمؤمنین چگونه است که شما نزد خداوند ، واجد این مقام بسیار بلند هستید اما پدر شما ابو طالب در آتش جهنم به عذاب خدا گرفتار است ؟
حضرت( غضبناک شده و) فرمودند : (( ساکت شو ! خدا دهانت را بشکند ! قسم به خداوندیکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم را به حق مبعوث فرموده است اگر پدرم ابوطالب در روز قیامت برای تمام گناهکاران روی زمین شفاعت کند خداوند شفاعت او را می پذیرد ، چگونه ممکن است پدر به آتش جهنم معذب باشد در حالیکه فرزندش قسیم الجنه والنار است؟! سوگند به آنکه محمد صلی الله علیه وآله را مبعوث فرموده روز قیامت ، نور ابیطالب بر نور تمام خلایق جز نور پیامبر ومن وفاطمه وحسن وحسین وائمه هدی ، برتری خواهد داشت ، زیرا نور او از همان نور اهلبیت است که خداوند آنرا دوهزار سال قبل از خلقت آدم ، آفریده است.))
لذا شک و شبهه راجع به ایمان جناب ابوطالب امری کاملاً بی اساس و( اگر نگوییم مغرضانه ) جاهلانه است .
به قول ابن ابی الحدید اگر ابوطالب وفرزندش علی نبودند دین به پا نمی شد .ابوطالب در مکه وعلی در یثرب ، پیغمبر را یاری کردند .
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرمودند :(( تا وقتیکه ابوطالب زنده بود، قریش از من در ترس وهراس بودند.))
بعد از وفات ابوطالب علیه السلام ،کفار ومشرکین که بزرگترین سد مقابل خود را برداشته شده میدیدند سخت نیرو گرفته وبه رسول الله حمله ور شدند بطوریکه از طرف خداوند جبرئیل نازل گشته وبه آن حضرت عرضه داشت : خداوند ترا سلام می رساندومی فرماید حال که یاورت ( ابوطالب) درگذشته است از مکه خارج شو وبدین سان او را به مهاجرت فرمان داد .
جادارد در پایان این مصیبت را به حضرت ولی عصر عج الله فرجه ومسلمانان تسلیت عرض کنیم.
