دانشنامه حقوقی/ مجازات خودداری از انجام تکالیف مربوط به حضانت |
خبرگزاری میزان- چنانچه مرتکب جرایم موضوع ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ (خودداری از انجام تکالیف مربوط به حضانت و ممانعت از ملاقات طفل)، مورد تعقیب کیفری قرار گیرد، رسیدگی به جرایم فوق‌الذکر در صلاحیت شورای حل اختلاف است.
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، رسیدگی به بزه موضوع ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ که مستلزم مجازات جزای نقدی درجه ۸ است، با دادگاه خانواده بوده یا در اجرای ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف، با شورای مذکور است؟ به‌طور کلی، جرایم مندرج در قانون حمایت خانواده در دادگاه خانواده رسیدگی می‌شوند یا با توجه به میزان مجازات، باید در دادگاه جزایی عمومی یا شورای حل اختلاف رسیدگی شوند؟ طبق نظریه مشورتی رسیدگی به جرایم موضوع فصل هفتم قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ وفق عمومات قانون آیین دادرسی کیفری و علی‌الاصول در دادگاه عمومی (کیفری) رسیدگی می‌شود زیرا صلاحیت دادگاه خانواده که امری استثنایی و مستلزم تفسیر به قدر متیقن است، منحصر به موارد هجده‌گانه مذکور در ماده ۴ قانون یادشده است. در نظریه مشورتی آمده چنانچه مرتکب جرایم موضوع ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ (خودداری از انجام تکالیف مربوط به حضانت و ممانعت از ملاقات طفل)، مورد تعقیب کیفری قرار گیرد، با توجه به اینکه مجازات بزه مذکور با لحاظ ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، صرفاً جزای نقدی تا 10 میلیون ریال است و با انطباق این مجازات با بند «الف» ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب سال 1394 باید گفت که رسیدگی به جرایم فوق‌الذکر در صلاحیت شورای حل اختلاف است.
عفو و آزادی مشروط از موارد اجرای مجازات است؛ کما اینکه مطابق تبصره ۳ ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ «در عفو و آزادی مشروط، اثر تبعی محکومیت پس از گذشت مدت‌های فوق از زمان عفو یا اتمام مدت آزادی مشروط رفع می‌شود. محکوم در مدت زمان آزادی مشروط و همچنین در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم می‌شود.» بنابراین در فرض سوال، در صورت شمول عفو نسبت به مجازات اشد، موجب قانونی جهت اجرای مجازات اشد بعدی وجود ندارد.
منبع: حمایت |
| URL : http://www.naserifar.com/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=158926 |