سیزدهم مرداد ماه هزار و سیصد و نود و دو

حاشیه ایی بر مراسم تحلیف
 
بخش اول:
1- مشهور است آقا امیرالمومنین علی علیه السلام به عوامل خود دستور داده اند (از باب رعایت صرفه جویی در مصرف بیت المال) سرقلمها را نازک بگیرند خطها را به هم نزدیک بنویسند در مکاتبات خود از جهت صرفه جویی در دوات و مرکب و کاغذ از حرفهای بی ارتباط با موضوع و احیاناً تعارفات خودداری کنند و حتی به عبدالله بن ابی رافع دستور دادند که در دوات لیقه بینداز و نوک قلم را بلند بگیر(1) آن داستان مشهور پف نمودن شمع و یا چراغ را در زمانی که مراجعه کننده شروع به درخواستهای شخصی نمود که همگی وسواس و دقت ایشان به رعایت بیت المال را نشان می دهد.
2- قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در پاییز 1357 حضرت امام خمینی(ره) در مورد کیفیت حکومت اسلامی بیاناتی داشتند که در بخشی از آن فرموده اند:[ یکی از خواهرهای این آقا (محمدرضاشاه پهلوی) یک ویلایی در کجا(منظور خارج از کشور) تهیه کرده است که پول آن ویلا را من الان یادم نیست ، خیلی قلم درشت محیرالعقولی بوده آنچه یادم هست این کلمه اش است که پنج میلیون دلار خرج گلکاری و تزیینات گلکاریش شده است](2) و امام این کیفیت حرکات را نشانه حکومت سلطانهای جبار و خیانتکار قلمداد نموده اند.
3- در جایی دیگر در شهریور 1364 و از قضا در همان روز که حکم ریاست جمهوری حضرت آیت الله خامنه ایی را تنفیذ فرمودند و در دیداری جداگانه و در جمع رئیس جمهور وقت و سایر مقامات درباره سیره عملی جناب علی ابن ابیطالب(ع) در برخورد با بیت المال اشاره می فرمایند: [سیره آن بزرگوار را در نظر بگیرید...یکی از چیزهایی که به بعضی عمال خودشان نوشتند که سرقلمها را نازک بگیرید، سطرها را نزدیک هم بنویسید، از چیزهایی که فایده ندارد،احتراز کنید، این یک دستوری هست برای همه یعنی دستوری هست برای کسانی که در بیت المال دست دارند...مضایقه می کند که در یک صفحه که می شود ده سطر نوشت، پنج سطر نوشته نشود، یک قلم که می تواند آن مرکبی که در آن وقت بوده است صرف کند سرش ریزه باشد تا کم صرف بشود لازم(است)حرفهای غیراصولی نوشته نشود، که صرفه واقع بشود... این دستور است در طول تاریخ برای کسانی که متکفل حکومت هستند که تا اندازه ممکن در بیت المال تصرف نکنند یک درهمش در آن طرف حساب دارد..... زیاده روی شده باشد مجازات دارد.](3)
4- از سیره شخص حضرت امام خمینی (ره) هم نقل می نمودند در رعایت بیت المال بس سختگیر بودند تا جایی که به عنوان نمونه از قسمتهای سفید کاغذهای نامه ها و پاکتهایی که برای ایشان می فرستادند استفاده می نمود و پیش نویس نکته های علمی را بر روی آنها می نوشت.(4)
5- حال می گویم وقتی سیره اهل بیت علیهم السلام و همچنین روش و آموزه های معمار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) چنین است آیا سزاوار بود در مراسم تحلیف رئیس جمهور جناب آقای روحانی در مجلس شورای اسلامی در روز 13/5/92 تمام محیطهای پیرامونی صحن مجلس با گلهای فرنگی و البته گران قیمت آنتوریوم تزیینات شود؟برای چنین تزیینی چه میزان فاکتور برای پرداخت از بیت المال صادر شده؟ و براستی این گلها از بودجه عمومی متعلق به مسلمین چقدر آب خورده است؟ و باز می گویم اگر زمان، زمان پسر ابی طالب حضرت امیرالمومنین (ع) بود ایشان چه مجازاتی برای این ریخت و پاش علنی و در انظار مردم تعیین می نمودند؟شاید برخی به نگارنده این سطور بگویند خیلی شلوغ کردی آش با جاش در خیلی از دستگاه رفته و می رود و حال شما به چند شاخه گل گیر دادی؟ می گویم شاید ظاهر امر این باشد ولی اولاً وقتی دستورات امیرالمومنین (ع) و مشی حضرت امام ملاحظه می شود آدمی دردش می آیدکه سکوت کند ثانیاً موضوع چند شاخه گل هم نیست. اهل فن و متخصصین امر خوب می دانند گلهای فوق جزء گرانترین گلهای دنیا می باشد که قطعاً این حیف و میل علنی برازنده آن مراسم و تمامی مراسمات جمهوری اسلامی نمی باشد. وقتی ما دستور می دهیم کارمند جماعت حق ندارد از اتومبیل دولتی استفاده شخصی بنماید وقتی مقام معظم رهبری در پاسخ به استفتاء می فرمایند کارکنان دولت حق استفاده شخصی از لوازم التحریر(ازجمله یک خودکار جزیی) تهیه شده از بیت المال را ندارند پس تکلیف تزیینات آنچنانی و خرج و در اصل ولخرجی اینچنینی بطریق اولی معلوم است . مشهور است نقادان فیلمها در نقد تولیدات سینمایی به حضور برخی اشخاص در فیلمها ایراد دارند می گویند بود ونبود فلان بازیگر در فیلم علی السویه است می خواهم  من هم بگویم بود و نبود آن گلهای گران قیمت در آن مراسم که مدعی هستیم معنوی بوده است چه نقشی داشته است؟(صرف نظر از اینکه با قیاس با دستورات ائمه و تاکیدات امام خمینی مضرهم بوده است) حال که قرار است دولت اعتدلال سکان هدایت قوه مجریه را بدست گیرد اعتدلال در دخل و خرج هم برای خود اولویتی دارد که انتظار می رود در مشی این دولت بخوبی احساس شود.
 
بخش دوم:
حیفم آمد این را هم نگویم برای من که آزاردهنده بود در مراسم تحلیف رئیس جمهور شخصیتهای خارجی چه از طبقه مسلمین و چه از مذاهب غیره چه آنها که در حال حاضر در کشور خود دارای سمتند و چه آنها که ذیسمتهای سابق بودند شرکت داشتند ولی برخی شخصیتها و کسانی که سالها برای این کشور کم یا زیاد زحمت کشیده اند حق حضور در این جلسه را نداشتند که اتفاقاً نتیجه حاصله از صندوق رای به سمت گرایشات آنها بوده است به عبارت دیگر تا دلتان بخواهد مظاهر جریان جامانده از نتیجه انتخابات حاضر بودند اما برخی افراد شاخص جریان پیشتاز انتخابات به اجبار غایب بودند.
در تاریخ صدراسلام هست که وقتی دشمنان علوی قصد عیادت از دختر پیامبر (س) را داشتند النهایه حضرت امیر(ع) اجازه حضور در بیت امام را صادر فرمودند من اصلاً قصدم مقایسه بین غایبان جلسه تحلیف با دشمنان اسلام ندارم (بلاتشبیه) که هیچ دشمنی با دشمنان اهل بیت قابل قیاس نیستند اما می گویم وقتی این اجازه از سوی امیرالمومنین (ع) برای آن معاندین و غاصبان حکومت علوی صادر می شود چرا برای خدمتگذارانی که فقط اختلاف سلیقه با برخی جریانات دارند صادر نشد مگر آن مقامات خارجی خیلی هایشان چه گلی به سرما زده اند که حاضر بودند ولی مقامات هموطن ما می بایست اینطور غیبتشان ازاردهنده باشد؟ امید است از باب رعایت چارچوبهای اعتدلال این شیوه هم اصلاح شود.
راستی استقرار آقای شیخ حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور جدید هم برای ملت ایران مبارک باشد.  

URL : http://www.naserifar.com/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=24375